– geboren in 1990 op Curaçao
‘’Vorig jaar zag ik voor Siman Di Kultura (Kulturwoche) een edevertentie op Facebook voor een workshop.
Daarna heb ik geprobeerd een workshop te boeken voor mijn zussen, mijn moeder en mijzelf. We bleven het uitstellen. Totdat we dit jaar in augustus wat familie uit New York op bezoek hadden die één van de Chichi®-poppetje’s zag en echt naar de workshop wilde. Op dat moment kreeg ik te horen dat de cijfers onder elke chichi het nummer van de schilders zijn en dat ik me kan aanmelden om schilder te worden. Ik heb me onmiddelijk aangemeld.
Ik haal mijn inspiratie uit alles om me heen. Als ik iets zie dat ik leuk vind, of als ik denk dat ik het op de Chichi® kan schilderen, maak ik meestal een foto van het zodat ik het later kan gebruiken. Ik zou mezelf een meisje -meisje’ willen noemen. Ik zou een Chichi® niet willen schilderen in een patroon ik zelf niet zal dragen. Ik vind het leuk om patronen en effecten te maken. Het is belangrijk voor mij dat als iemand “mijn”Chichi koopt weet dat deze met veel liefde en inspriaratie is geschilderd.
Ik schilder normaal gesproken aan de eettafel. Mijn moeder waardeert dit niet echt volgens mij. Het eerste wat gezien wordt door mensen die bij ons komen is mijn rommel. Ik bewaar al mijn spullen in een doos, die ik overal mee naar toe neem. Wanneer ik niet op mijn moeders bed schilder, op het werk, of op het strand dan zit ik waarschijnlijk in mijn auto te schilderen.
Ik streef naar perfectie. Voor mij is mijn kunst nooit af. Er is altijd iets dat ik beter of netter had kunnen doen. Maar ik denk ook dat het deze kleine onvolkomenheden zijn die mijn creaties uniek en perfect maken op hun eigen manier. Naast schilderen, hou ik van schrijven, meestal gedichten. En ik breng ook veel tijd door in de keuken, meestal bakken.
Laat me weten wat je van m'n werk vindt
