Impact van COVID19

Maandag 2 maart 2020 begon Serena over het Coronavirus. Natuurlijk hadden we het allemaal gehoord. In China was het begonnen in december 2019. Maar nu was het niet alleen nog maar in China maar het verspreide zich langzaam. Serena vond het nodig om dit al bespreekbaar te maken en om er over na te denken.

Ik had mijn bedenkingen. Ik heb Serena ook uitgelachen, maak je niet zo druk het is maar een soort griep. Serena sprak al over: misschien moeten we straks het bedrijf gaan sluiten. Mij, als nuchtere Nederlander, leek het allemaal wel erg overdreven. Maar goed…. Dit was even een voorbespreking voor onze wekelijkse managermeeting. Iedereen kon zich dan nog even wat beter informeren en er al vast over na gaan denken.

Dinsdag 3 maart: Manager meeting met salesmanager, productiemanager, marketingmedewerkster, ik (officemanager) en Serena. Serena wil graag een noodplan opzetten om zoveel mogelijk thuis te werken. Ik moest er nog steeds om lachen. Maar goed als Serena dat wil ga ik dat natuurlijk doen.

We zetten op papier wie is er in dienst van Serena’s art factory zelf en voor hoeveel uur per week en op welke basis. Wie kan wat thuis doen? Wie is er in dienst via uitzendbureaus en wat kunnen zij eventueel nog doen?

Daarna was het even een weekje rustig. Maar het virus breidde zich toch uit. Dinsdag 10 maart was er een cruiseschip aangemeerd op Curacao met 7 verdachte Coronagevallen. De man van onze marketingmedewerkster werkt als loods en moest het schip binnenhalen. Serena kreeg ter ore en was gelijk alert. Is hij op de boot geweest en is hij in contact geweest met de mensen op de boot?

Het gevolg was dat de marketingmedewerkster werd verplicht thuis te werken voor de veilgheid en gezondheid van iedereen. Uiteindelijk bleek dat er 5 van de 7 positief getest waren. Niemand is van de boot af geweest en de loods is beschermd het schip op geweest en had geen contact gehad met de mensen. Maar Serena wilde absoluut geen risico lopen dus de marketing werd vanaf een thuiswerkplek geregeld.

Hmmm, Serena is echt serieus en het virus komt steeds dichterbij. Ik heb dus toch maar het noodplan afgemaakt en ingeleverd bij Serena. Toen ging het allemaal erg snel. Vrijdagochtend om 8:20 uur gaf onze minister president Eugene Ruggenaath een persconferentie met de mededeling dat het eerste Coronageval op het eiland een feit was. Deze man was drager van het virus en ook zijn vrouw is in quarantaine gezet. Ze waren in contact geweest met 40 andere personen die ook van af toen gemonitoord werden. Als reactie hierop werd later op de ochtend het luchtruim voor alle Europese inkomende passagiersvluchten gesloten. Nu werd ook bij alle medewerkers van Serena’s Art Factory inclusief mijzelf, de ernst van de situatie duidelijk. Vrijdag aan het eind van de dag heeft Serena ons nog moedig toegesproken. Iedereen moest de hygiene goed in acht nemen en geen persoonlijk contact hebben. Wij zouden de situatie in het weekend goed in de gaten houden en als er nieuws zou zijn natuurlijk iedereen hierover inlichten. Na een gezamenlijk gebed door 1 van de medewerksters zijn we naar huis gegaan.

Curacao heeft een splinter nieuw ziekenhuis met maar slechts 16 beademingsapparaten. Het is dus duidelijk dat het belangrijkste is om het aantal coronagevallen zoveel mogelijk te beperken.  Zondagavond nog een spoedberaad gevoerd met Serena en de marketingmedewerkster via beeldbellen over wat te doen en de situatie met de schilders.

Maandag 16 maart: De rest van het luchtruim werd door de regering ook gesloten. Op de factory is er nog gewoon gewerkt. De winkel in Punda is door verschillende ziektemeldingen al direct gesloten. Het werd duidelijk dat dit ook voorlopig de laatste dag was dat de factory open zal zijn en zoveel mogelijk het werk thuis verder gedaan zal worden.

Tijdens het maken van het noodplan was al duidelijk geworden dat de grootste zorg is het personeel in dienst van Serena’s Art Factory aan het werk te houden. De mensen die een contract hebben voor een bepaald aantal uren moeten doorbetaald worden. Het zal dus erg fijn als ze gewoon werk kunnen aanleveren. Productie maken die later weer verkocht kan worden.

Besloten is daarom de mensen die als oproepkracht in dienst zijn en de mensen die werken via het uitzendbureau voorlopig af te zeggen. Dit is een ontzettend moeilijke beslissing geweest. Iedereen moet overleven en iedereen heeft het geld hard nodig. Serena is een erg sociaal ingesteld persoon en deze beslissingen zijn daardoor extra moeilijk.  Serena heeft iedereen persoonlijk gesproken en de situatie uitgelegd. Ik zag dat ze het ontzettend zwaar had ermee en het kostte ontzettende veel energie.

Er zijn natuurlijk ook nog een 70-tal schilders die regelmatig Chichi’s schilderen. Dit is allemaal thuiswerk maar als er voorlopig geen verkoop zal zijn en er komt voorlopig geen geld binnen kan er geen andere beslissing genomen worden dan tijdelijk te stoppen met schilderen. Juist de mensen die het geld hard nodig hebben moet je zeggen dat ze voorlopig bij ons niets meer kunnen bijverdienen. Verschrikkelijk allemaal.

Alle “vaste”medewerkers zijn maandag naar huis gegaan met werkzaamheden op de persoon afgestemd. De één neemt een aantal zakken gips mee en mallen om Chichis te gieten en te schuren. Een ander neemt Chichis mee om de krulspelden erop te zetten en weer een ander neemt Chichis mee om te schilderen. Alles wordt goed geregeld en ik voel een opluchting bij eigenlijk iedereen. Iedereen is van goede wil thuis te werken en zijn blij dat het op deze manier geregeld kan worden. We hebben een whatapp groep aangemaakt om op de hoogte blijven van iedereen.

Dinsdag 17 maart: Ik heb bij Serena’s art Factory de laatste financiele dingen geregeld die nodig waren. Kassa-administratie, laatste geld afstorten en met Serena de laatste noodzakelijke dingen besproken.

Terwijl ik dit schrijf heb ik net mijn thuiswerkplek ook geinstalleerd. We hopen dat het niet te lang duurt. We houden de moed erin en wachten af wat de wereld allemaal gaat beslissen.

Groet Hermien Visscher
Office manager
Serena’s Art Factory