Ik ben geboren op Curaçao, maar mijn jeugd en pubertijd heb ik doorgedracht in Venezuela, in 2002 keerde ik terug naar Curaçao.
Mijn eerste ontmoeting met Serena was gedurende een expositie waar ik bezig was het gezicht van Aemy Felicia te schilderen op een schildersdoek. Destijds vroeg Serena me of ik voor haar wilde gaan schilderen. We kwamen in een gesprek toen Serena me vroeg of ik voor haar wilde schilderen en ik vertelde haar dat mijn achternaam Lomp is en toen zei ze dat ze ook een kunstenares had met dezelfde achternaam. Haar naam is Mervinia Lomp Chichi painter nummer 8 en het bleek dat we familie van elkaar zijn.
Sinds januari 2019 ben ik begonnen met de Chichi sculpturen te beschilderen en ik heb ook meer dan een jaar als bij Serena’s Art Factory gewerkt. Ik waardeerde het dat ze me de kans heeft gegeven om te groeien binnen het bedrijf.
Ik schilder meestal de Chichi-sculpturen in de eetkamer van mijn ouders, maar soms zie je me aan het strand zitten om de sculpturen te schilderen. In een rustige omgeving met planten, bloemen, leguanen waar ik de vogels hoor zingen krijg ik inspiratie om te schilderen. Soms raak ik ook geïnspireerd door wat onze ouderen hebben gedaan. Wanneer je een van mijn geschilderde Chichi-sculpturen ziet of koopt, kun je de Venezolaanse technieken herkennen.
Wanneer ik de sculpturen terug breng naar het atelier heb ik af en toe het gevoel dat ik ze wil houden voor mezelf. Dat komt door het gevoel dat een deel van mij met de Chichi poppen weg gaat. Maar het maakt me ook weer blij wanneer een klant een van mijn Chichi koopt en de zee oversteek naar een andere bestemming. Het is net als of een stukje van mijn geboorteland Curaçao naar een andere bestemming gaat.
Als ik niet schilder, ga ik meestal naar de sportschool om te sporten. Ik hou ook van koken of mijn geest te trainen met wat administratief werk of je kunt me in de natuur vinden waar ik mijn geest kan ontspannen van de drukke wereld.